Vandaag is er meer zon tussen de wolken en kies ik voor een ommetje van 6 kilometer in het open poldergebied van Lisse. Dit rondje is naar hartelust uit te breiden tot 13 kilometer. Zo blogte ik ongeveer een jaar geleden over een Ommetje door de polders.
Ook nu vertrek ik bij de bushalte Centrum Lisse. Een ideale start als je met het openbaar vervoer komt. Maar ook fiets of auto kun je hier goed kwijt. Vanaf de bushalte loop ik het viaduct onderdoor en over de brug rechts de parallel aan de Ringsloot gelegen dijk op, het water overigens niet te verwarren met de Ringvaart. Deze dijk blijf ik voorlopig volgen.
Inmiddels kent Lisse vele ommetjes, dat wil zeggen wandelroutes zoals te vinden op de site van het Wandelnetwerk Bollenstreek of het landelijke Wandelnet. Zonder twijfel is er zelfs een veelvoud aan onofficiele ommetjes, ook ontstaan in de hype van ommetjes van het coronajaar 2020-2021. Maar in 2007, met het winnen van de landelijke Ommetjesprijsvraag, kreeg Lisse haar eerste officiele ommetje. En hoewel dat rondje nog steeds te lopen is, is het opgenomen in andere rondjes. Het is leuk te bedenken dat zij hun oorsprong vinden in dat ene prijswinnende ommetje.
Hier op de dijk, met het water rechts, loopt het zonnig en warm. Wiegend in de wind bloeien wit fluitenkruid en geel raapzaad. Verderop aan de overkant is het een drukte van belang in de heemtuin. Bijen vliegen heen en weer of in de rondte bij hun kasten onder een nieuwe houten bijenstal. Daar voorbij, op de hoek met de doorgaande weg, ligt de Zemelmolen. Geregeld draaien de wieken hun rondjes, vandaag is het een rustdag.
Het eerste stuk dijk is gedaan, ik steek de weg over naar het volgende deel. Dit ligt misschien minder idyllisch, zo tussen bedrijventerrein rechts en flatgebouwen links, maar ook hier ontsnap ik aan verkeerslawaai. Het is aangenaam wandelen. Verderop vervolgen Ringsloot en dijk samen hun weg en loop ik via een schelpenpaadje naar de voet van de dijk en ga onderaan rechts. Jammer. Volgende keer weer rechtdoor, over het overstapje, op naar de 13 kilometer. Maar wel als het broedseizoen voorbij is.
Dan maar tussen de boerderijachtige villa's met rieten dak aan 't Lange Rack door, het houten bruggetje over en meteen rechts. Zo loop ik ineens - door berm, langs sloot - over een vers gemaaid pad. Het maakt me nieuwsgierig en zo blijft de drukke verlengde Ruishornlaan ook een beetje op afstand. De sloot volgend slinger ik om een grote groep wilgen en ben verrast over een - heel verborgen - poeltje water. Het ligt zo beschut tussen de wilgen dat ik geen idee heb hoe groot het is. Het is een lesje in nieuwsgierigheid op bekend terrein.
Kort komt er een einde aan het groene wandelen. Langs vrijstaande huizen loop ik over de Rooversbroekdijk, wat helaas geen dijk meer is, naar de andere kant. Via een leuk schelpenpaadje ga ik al klunend de dijk op van de grote Ringvaart, het kanaal om de Haarlemmermeer. Ver weg in het zuidwesten, aan rand van polder en water, draaien de wieken van de Grote of Lisserpoelmolen. Daar geen rustdag voor de molenaar. Langs hetzelfde water loop ik de andere kant op.
Na een korte stop voor thee en toilet, pak ik mijn route over de dijk weer op en ga voorbij de waterzuivering en de roeivereniging meteen rechts door een gemakkelijk te missen klaphek. En daarmee loop ik langs de jachthaven over het laatste stuk dijk. Met een bocht naar links verruilt de dijk de Ringvaart voor het water van de Greveling en leidt me richting het dorp, terug naar de bushalte. Zo maar even een ontspannen rondje lopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten