We kunnen 's ochtends iets langer blijven liggen, we hebben genoeg tijd voor het net als gisteren nogal afgepaste ontbijt en het herschikken van ruimbagage en handbagage. We hebben zelfs nog de tijd om de stad in te gaan en we weten precies waar we naar toe willen, voor de laatste inkopen maar vooral een laatste keer koffie 'met iets erbij'. De keuze voor het etablissement is al gemaakt.
Als we op weg gaan, laten we graag de bagage binnen staan onder de trap maar het kamermeisje die al druk is met onze bedden af te halen zegt dat het niet kan. We moeten onze spullen maar buiten zetten. We bedenken nog even om de bagage achter een schutting te zetten maar dan komt de eigenaresse zelf naar buiten. Natuurlijk mogen we onze tassen nog binnen laten staan, er is iemand om straks weer open te doen en het zou haar zeker geen goed gevoel geven als onze eigendommen zo voor het grijpen liggen. En dat geeft ons ook een beter gevoel.
In nog geen vijftien minuten lopen we voor een laatste keer de duizend meter naar het centrum van Killarney. We kopen onze wensen, een kettinkje of een paar pantoffels, en dan is het linea recta naar de Bakery. Een van ons lukt het om een plaatsje voor vijf in een van de loges van John M. Reidy te bemachtigen en gezien het tijdstip we bestellen meteen maar lunch naast de koffie of thee. Het ziet er allemaal heerlijk uit maar de Eggs Benedict (gepocheerd eieren) blijken in het hele restaurant favoriet. We lopen nog eens rond, bezoeken het toilet en nemen afscheid van een favoriete plek.
Even later halen we onze bagage op bij de B&B en terwijl we voor het huis in het zonnetje wachten - een toiletbezoek in de B&B mag niet meer - komt onze chauffeur aangereden. Met half twee is hij op tijd en kunnen we in ruim een uur ontspannen naar de luchthaven van Cork rijden. Michael is een andere chauffeur dan de heenreis maar ook hij is een sympatieke Ier en een prettige chauffeur. Zo is hij benieuwd naar onze wandelervaringen en hij vertelt dat ook hij ooit de Old Kenmare Road liep die wij gisteren liepen. Zijn ervaring was wel van een ander soort. In zijn jonge jaren werd hij als groep ergens in het donker gedropt. Met slechts een zaklantaarn en een kompas moesten zij hun weg zien te vinden maar dan zonder de vlonderplanken die er nu liggen. Het klinkt als klunen door een zompig, oneffen terrein. Hun enig vooruitzicht was het bier wat aan het einde op hen wachtte. Ik krijg van Michael niet de indruk dat wandelen nog zijn hobby is. Voor vanavond heeft hij een barbecue op het programma staan.
Eenmaal op de luchthaven verloopt het inchecken van de bagage en het passeren van de Security lekker vlot. Cork Airport is een kleine, gemoedelijke luchthaven, het aantal inkomende en vertrekkende vluchten beperkt. Langer duurt het winkelen in de Tax Free zone maar we hebben de tijd en de keuze welke whiskey (met 'e') te kopen vraagt nu eenmaal een zorgvuldige afweging.
Gezien de lijnvluchten van Amsterdam naar Cork en terug blijken we de terugvlucht van onze heenvlucht te hebben. Dezelfde vlucht waar we een week geleden mee landden, komt vandaag even laat aan en na het leegmaken, schoonmaken, bijtanken, inladen van koffers en catering kunnen wij aan boord. Ik zit bij een raam, een van mijn wandelmaatjes naast me. We vertrekken ongeveer tien minuten later maar dit wordt zeker tijdens de vlucht ingehaald.
Bij het opstijgen zie ik het Ierse land met haar groene quilt-deken kleiner en kleiner worden en ineens emotioneert het me. Ik ben er zelf verbaasd over. Dit heb ik nooit, niet bij Nederland of welk ander land. Gelukkig leggen de wolken er snel een deken over en richt ik me op de inmiddels vertrouwde thee en bruine boterham met kaas en onze thuiskomst.
Het vliegen duurt anderhalf uur, we reizen tegen de tijd in. Op de bewolking zie ik het het zonlicht veranderen van wit naar geeloranjeroze. Als de bewolking opentrekt verschijnen de windmolenparken in de Noordzee en de Nederlandse kust. En als het vliegtuig boven land nog verder daalt zie ik dat ook Nederland een zonnige dag beleeft. Om een minuut voor acht uur, met een uur tijdverschil en een minuut eerder dan gepland, landden we op Schiphol. Voorbij de veiligheidscontrole nemen we afscheid van elkaar. Twee reizen er samen door, de rest wordt opgehaald door dierbaren of gaat op weg naar de trein. Gezamenlijk beleefden we een nieuw avontuur en maakten we weer onvergetelijke herinneringen.
Slán!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten