13-16 oktober 2022 | W4D | Duin en Bollen Vierdaagse (15 km)

Als hekkensluiter van het wandelevenementenseizoen is er de splinternieuwe Duin en Bollen Vierdaagse. Zo'n nieuwkomer spreekt me wel aan, bovendien woon ik de buurt. Ik schrijf me bijtijds in voor de afstand van 15 kilometer. Het is even zoeken voor de organisatie - juist de charme van zo'n debutant -  want een week later dan de bedoeling gaat het evenement met bijna 3000 deelnemers alsnog van start.

Dag 1 - Zanderijroute 

De route start vanuit het centrum van Lisse onder het wakend oog van de Sint Agatha-kerktoren en al snel verlaat de tocht het dorp op weg naar het Keukenhofbos. Daar gaat het langs de oude moestuin van de hofboerderij en het kasteel naar het station en over het water van de Leidsevaart in buurtschap Halfweg naar De Zilk. Het is regenachtig weer, een gestage miezer in het gezicht is geen welkome gast op het rechte stuk langs de Leidsevaart. In de herfst biedt de bollenstreek nauwelijks nog kleur, op een enkel bed met dahlia's na. Ik kruip dieper weg in mijn regenjas en richt mijn blik naar het verharde wegdek. Vanaf De Zilk lopen we langs de Oude Beek - een mooi historisch stuk buitengebied van Hillegom - om vanaf de noordelijke kant de Hoofdstraat in te lopen. De entree van deze winkelstraat is voor deze gelegenheid kleurrijk versierd met een ballonnenboog. Helaas is de miezer gestopt en valt de regen nu losjes uit de hemel. Ik stop voor een pauze bij hotel Flora met koffie en appeltaart. Het is er druk met wandelaars, de bediening lijkt zich te hebben verkeken op de toestroom. Zelfs het smalle terras onder de luifel waar je nog net droog zit is gevuld en lopers staan in de rij voor een leeg tafeltje buiten of binnen. Het is tenslotte lunchtijd. Ik verlaat het dorp via de exit-ballonnenboog, krijg een aandenken aan Hillegom mee, en via de Veenenburgerlaan bereik ik de Loosterweg Noord. Deze buitenwegen zijn kenmerkend voor de bollenstreek, hoog op een oude duinenrij gelegen met aan weerskanten de afgegraven zandgronden in de diepte. Het zijn die laaggelegen velden die in het voorjaar hun kleurrijke bollenpracht tonen. Vanaf daar is het nog even doorstappen om via het park van de Keukenhoftentoonstelling - speciaal voor deze gelegenheid geopend en ook hier weer een aandenken - terug naar het centrum van Lisse te wandelen. Een draaiorgel geeft ons de laatste oppepper voor we via de Heereweg terug zijn bij de finish. Dag 1 zit erop.

Dag 2 - Veenpolderroute

Ook vandaag ligt de start in Lisse. Eerst lopen we een dampige Poelpolder in, langs beide molens en aansluitend over de derde Poellaan naar Sassenheim. Dit is duidelijk het veenpoldergebied. Opnieuw is het druilerig en regenachtig weer, zelfs in een groter verzet dan gisteren. Ik pauzeer in het centrum van Sassenheim bij Brasserie Hemels even van de route af - de regenkleding graag in de garderobe hangen want de stoelen kunnen niet tegen het water - maar het is hier een stuk rustiger dan het restaurant gisteren in Hillegom. Na koffie en appeltaart steek ik me weer in de natte plunje, pak de route even terug weer op naar het park Rusthoff. Het park is het overblijfsel van buitenplaats Rusthoff en heeft de kenmerkende landschapsstijl van de 19e eeuwse landschapsarchitect J.D. Zocher Jr. De in kleurrijke regenkleding gestoken optocht slingert door het park en verlaat Sassenheim met een slalommende beweging via het buurtschap Teijlingen met de gelijknamige ruine. Daar steken we de drukke verbindingsweg Teijlingerlaan (N443) over naar de Oude Heereweg, langs de Tulperij aan de Achterweg-Zuid door naar de Essenlaan bij buurtschap De Engel. Aan het einde van de Essenlaan pakken we de de Loosterweg Zuid op om opnieuw via het Keukenhofbos en over de Stationsweg  terug te keren naar de finish in Lisse. De regen mag de pret niet drukken. Ook dag 2 is in the pocket.

Dag 3 - Water- en Scienceroute

Op deze derde dag ligt start en aankomst in Noordwijk (ZH). Om (betaald) parkeergedoe te vermijden ga ik er met de bus naartoe. Vandaag start de route droog en minder grijs dan de vorige twee dagen. Vanaf het Palaceplein aan de boulevard gaan de eerste kilometers direct over het strand naar Katwijk. De Buiten- en Binnenwatering van de Rijn passeer ik via de Buitensluis met Kalla's Toren. Dit kunstwerk herinnert aan de vermoedelijk in zee verdwenen Romeinse Limes-vesting Brittenburg (Lugdunum Batavorum). Het vormt het vertrekpunt - of aankomstpunt zo je wilt - van het Romeinse Limespad, een bijna 300 kilometer Lange-Afstand-Wandelpad (LAW) tot net over de grens bij Xanten (D). Maar vandaag gaat niet de LAW maar de route van dag 3 verder over het nieuwe duinpad van de Kattukse boulevard. Van de oude duinen is niets overgebleven nu de oude zeewering vrij recent is verbreed en afgevlakt in het belang van de noodzakelijke kustversterking. Vrijwel onzichtbaar onder de afgetopte duinen ligt een grote parkeergarage die behalve aan de auto's van badgasten op drukke zomerse dagen in geval van nood ook dienst kan doen als waterberging. In het centrum van Katwijk is het tijd voor koffie met zelfgebakken appeltaart bij Goud. De appeltaart is zeker goud. Als ik weer opstap, zet de regen weer in. Via de Zwaaikom en (voormalige) Haven verlaat ik langs de oude Visserijschool het centrum van Katwijk, ditmaal via de meer landinwaarts gelegen Binnensluis met het gemaal. Dan volgt een aardig en onverhard pad aan de voet van de Coepelduinen van nationaal park Hollands Duin. Via de doorgaande weg langs de Space Expo en Galileo Reference Center maakt de route verderop een welkome doorsteek. Aan de rand van een bollenveld klunen we ons van de Zwarteweg naar de Herenweg. Toch heerlijk om voor even weer onverhard te mogen lopen. Bij streekmuseum Veldzicht klinkt het gezellig en daar pauzeer ik kort, vooral omdat er mobiele toiletten zijn. Hier klaart het zelfs even op. Vanaf daar volgt de route - en opnieuw de regen - door het historische Noordwijk-Binnen naar Noordwijk aan zee. Met een omleiding langs de vuurtoren loop ik over de Koningin Wilhelminaboulevard - op zee ligt een baggerschip die in een mooie boog het zand opspuit om ook onder water de kust te versterken - recht op de finish af. Ook dag drie, altijd een wat lastige dag, zit erop.

Dag 4 - Strand- en Duinheuvelsroute

Deze finishdag gaat hem worden. Noordwijk start droog en er is zelfs zon met blauwe lucht te zien. Vanaf de boulevard gaat het eerst in noordelijke richting naar nationaal park Hollands Duin, over duinen en door bos. Ik vind dit het mooiste stuk tot nu toe. Binnendoor gaat het langs de vele campings naar Noordwijkerhout. In dit carnavalsdorp-van-boven-de-rivieren weten ze van feest vieren! We worden feestelijk onthaald, met muziek en in een vroegtijdige carnavalsstemming. Helaas heeft lunchroom Arthur aan de voet van het Witte Kerkje geen appeltaart meer bij de koffie maar wel een verse gevulde koek. Ook Arthur lijkt wat overvallen te zijn door de wandelaars. Verder gaat de tocht, langs de Gooweg en door het bos van Nieuw Leeuwenhorst naar het Westeinde. Vanaf de Duinwetering is het nog wat slalommen door Noordwijk aan zee om de kilometers te maken. Met wat aanspraak vergeet ik de regen, de vermoeidheid en de voornamelijk verharde wegen van de afgelopen dagen. Zo bereik ik de finish met een zonnetje en zit de allereerste wandelvierdaagse in eigen streek erop. Ik neem afscheid van Noordwijk, het aimabele maar door hotels overwoekerde vissersdorp. De eerste editie is een volwassen tocht die zeker herhaald moet worden!