Met familie zoek ik de nazomer in de Achterhoek. Voor een midweek settelen we ons in een landgoedhotel in het bosrijke Barchem, vlak onder Lochem. En met ons te-doen-wensenlijstje belooft het een afwisselende week te worden. Genieten staat met stip bovenaan.
Maandagmiddag lopen we vanaf het hotel ons eerste ommetje. Langs de bijenhotels naar de Kale Berg waar niets kaals aan is. Met ruim 46 meter hoogte is de Kale Berg een pittige klim naar boven. Iets onder de top ligt het lezingenzaaltje of kapel. Het hoort bij het hotel. Begin 20e eeuw was het hotel een ontmoetingsplaats voor (anders-) gelovigen. Om de bouw mogelijk te maken werd de grond, het landgoed, geschonken door de toenmalige jonkvrouwe Van Heeckeren van Kell van het nabijgelegen kasteel Ruurlo. Inmiddels beheert het Geldersch Landschap het gebied.
Vanaf het lezingenzaaltje is het een nog kleine klim naar de top. Hier staat een zeshoekig houten huisje met bankjes, een open koepel. Je kunt er uitrusten van de klim, van het uitzicht genieten of schuilen voor de regen. Via zichtlijnen kijken we uit op het kenmerkende coulissenlandschap van de Achterhoek. Het bordje maakt je in dialect duidelijk dat je je rommel moet meenemen. De Achterhoekse versie van leave nothing but footprints.
Dinsdag fietsen we een ommetje van dertig kilometer. Niet de afstand maar de gehuurde elektrische fietsen, het warme weer en de smalle fietspaden van deze streek zorgen voor de uitdaging. Vanuit Barchem fietsen we eerst naar Zwiep. Naast de Zwiepse molen houden we onze koffiebreak en voorbij de Berkelrivier gaan we door naar Lochem. In het oude centrum zoeken we een zonvrij terras en lunchen aan de voet van de grote Gudulakerk. Daarvandaan fietsen we via de oostelijke brug over het Twentekanaal naar het bosrijke landgoed Ampsen. Het is heel aangenaam onder de bomen. Vanaf hier en zeker voorbij Exel fietsen we over de zanderige fietspaden langs brede, mulle zandpaden en over nog smallere fietspaden langs maisvelden en heggen. De laatste paden zijn zo smal dat je regelmatig moet afstappen voor tegemoetkomende fietsers die aan hun rechterkant al helemaal niet kunnen uitwijken.
In de tweede helft van de middag stijgt de temperatuur tot ruim dertig graden. We korten onze tocht in en fietsen vanaf Exel-Tol terug naar Lochem via de westelijke brug. In Lochem vullen we ons verdampte vocht aan op een ander terras in de hoek naast het historische stadhuis, nu VVV.
Het laatste stuk gaat over het geasfalteerde fietspad van de Barchemse en Lochemseweg. Ondanks de trapondersteuning puffen we van de warmte maar genieten van het heuvelachtige landschap. Nadat we de huurfietsen hebben teruggebracht laten we ons het softijs goed smaken.
Slierten grondmist - witte wieven - hangen boven het veld. Als ik vanaf de Schoneveldsdijk aan het begin van het bescheiden natuurgebied Hagestein de bocht omkom, sta ik oog in oog met een hert of ree grazend aan de rand van een open veld. Ondanks mijn poging om geluidloos te verdwijnen tegen de begroeiing, heeft ze me in de gaten en verdwijnt met een atletische sprong tussen de bomen. Verderop zie ik een vrouwtjesfazant en een donkere bunzing schiet dwars over de weg. Terug in het hotel kan ik aanschuiven aan het ontbijt en heb ik genoeg energie opgedaan voor de rest van de dag.
En in de middag is Borculo onze bestemming. We maken een ommetje door de stad en volgen de route van een korte stadswandeling in tegenovergestelde richting. In 2 kilometer brengt het ons langs de meest fotogenieke plekken van Borculo, zoals de Joriskerk, de synagoge, de schutsluis, het spuithuis van de vroegere brandweer en de Hofpoort. Ook vandaag loopt het kwik later in de middag op. We eindigen onze tocht bij watermolen De Stenen Tafel gelegen langs een zijtak van de Berkel. Het is mooi weer, het is warm weer. We zoeken een plek onder de bomen op het terras van de watermolen.
Donderdag pakken we een ommetje op vanuit Ruurlo. Ook vandaag is het zonnig maar met een bries uit het noordoosten voelt het zeker frisser. Vanaf het VVV-kantoor in het centrum begint het Liefdespad. We volgen de routebordjes - voor het spoor naar rechts! - en lopen langs enkele kunstobjecten door boswachterij Ruurlo naar kasteel Ruurlo. In het gerenoveerde kasteel, nu een museum, nemen we een kunst- en cultuurduik. Na afloop flaneren we door de kasteeltuin aangelegd in Engelse landschapsstijl en laten ons de high tea goed smaken in de naastgelegen Oranjerie. Ons vertrek hier stellen we zo lang mogelijk uit.
Vrijdag valt het niet mee om in te pakken. Gelukkig is er nog genoeg te doen om voor terug te komen. Het Genieten is zeker gelukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten