Het is zover! Ik ga van start met het Langste Natuurpad van Nederland. Niet alle etappes achter elkaar - dat kost me minstens een maand - maar de eerste twee toch zeker.
Een tocht met een heuse valse start. Werd mijn vertrek eerst bepaald door de unieke kans om onderweg bij de enige B&B in de wijde omgeving te overnachten, uiteindelijk was het storm Ciara die mijn wandelplannen omver blies. Toch heb ik lang vastgehouden aan het plan om te gaan: Ciara zou vast een storm in een glas water blijken. Dagenlang volgde ik de weersverwachtingen van Groningen: de hoeveelheid regen die zou vallen, de wind die zou afnemen in kracht of uit een andere hoek zou gaan waaien. Ik bedacht aanpassingen voor de tocht. Ik kon de wandelrichting omdraaien. Dan liep ik zoveel mogelijk met de wind in de rug. En een paar dagen later sneed ik denkbeeldig hele stukken van de route af. Uiteindelijk bleef er weinig meer over van de originele etappes. Maar ik wilde zo graag vertrekken... Tot ik bij zinne kwam: ok Ciara, you got your way!
Een tocht met een heuse valse start. Werd mijn vertrek eerst bepaald door de unieke kans om onderweg bij de enige B&B in de wijde omgeving te overnachten, uiteindelijk was het storm Ciara die mijn wandelplannen omver blies. Toch heb ik lang vastgehouden aan het plan om te gaan: Ciara zou vast een storm in een glas water blijken. Dagenlang volgde ik de weersverwachtingen van Groningen: de hoeveelheid regen die zou vallen, de wind die zou afnemen in kracht of uit een andere hoek zou gaan waaien. Ik bedacht aanpassingen voor de tocht. Ik kon de wandelrichting omdraaien. Dan liep ik zoveel mogelijk met de wind in de rug. En een paar dagen later sneed ik denkbeeldig hele stukken van de route af. Uiteindelijk bleef er weinig meer over van de originele etappes. Maar ik wilde zo graag vertrekken... Tot ik bij zinne kwam: ok Ciara, you got your way!
Daarmee was het nog niet gedaan. Dennis volgde. En Ellen daarna. Ik zou niet meer in februari van start gaan. De omstandigheden bleven zo slecht dat ik ook het geplande weekend voor etappe 3 en 4 moest afzeggen. Wat keek ik uit naar een omslag in het weer, liefst met wat tekenen van een voorjaar.
Het is maart. Het is zover. Ik ga. De overnachting gepland, de route geladen in de gps. De rugzak gepakt, de schoenen geborsteld. De beheerder mailde me dat ondanks de vele regen het gebied met geschikte schoenen goed bewandelbaar is en heet me welkom in 't Roegwold. De gastvrouw van het overnachtingsadres is thuis. Zelfs het weer belooft aangenaam voor me te zijn.
Morgen ga ik en vertrouw erop dat de valse start een voorbode is van een voorspoedige tocht.
Het is maart. Het is zover. Ik ga. De overnachting gepland, de route geladen in de gps. De rugzak gepakt, de schoenen geborsteld. De beheerder mailde me dat ondanks de vele regen het gebied met geschikte schoenen goed bewandelbaar is en heet me welkom in 't Roegwold. De gastvrouw van het overnachtingsadres is thuis. Zelfs het weer belooft aangenaam voor me te zijn.
Morgen ga ik en vertrouw erop dat de valse start een voorbode is van een voorspoedige tocht.
Weten hoe het verder gaat? Klik dan hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten