We nemen eerst nog een bak koffie op de hoek bij een koffietentje met zicht op de Dam en bekijken vanaf hier de vertrekkende wielrenners. Om ongeveer half 10 gaan wij van start. Het voelt heel bijzonder om zo ongehinderd door de hoofdstad te fietsen. En vooral om vrij baan te hebben door de IJ-tunnel. We gaan voor de afstand van 40 kilometer en fietsen daarmee ook door het weidse Twiske. De tocht zou voor mindervaliden geen beperking moeten geven maar aan het eind van het fietspad, vlak voor een splitsing met de doorgaande weg, levert een fietsdranghek een hindernis op voor een soort rolstoelfiets. Hij kan er niet door en meteen ontstaat er een fietsfile. Ook al ben je buiten, het blijft de Randstad. Gelukkig is de fiets een beetje te ontmantelen en met hulp van andere fietsers kan deze deelnemer weer door. En wij ook. Verder gaat de tocht. We pauzeren bij paviljoen Twiske, nemen een pontje, krijgen bij rustpunten allerhande extra brandstof toegestopt en houden het zo wel vol. Uiteindelijk fietsen we 43 kilometer bij elkaar: 2,5 uur zonder pauzes en 4 uur met pauzes meegerekend. Onze aankomst op de Dam is geweldig, natuurlijk de medaille voor onze prestatie maar vooral de muziek en de gezelligheid. Amsterdam lijkt heel even een dorp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten