Fietsweekendje in 2016

In augustus 2016 heb ik een fietsweekendje gedaan naar Noord-Holland. Met de banden opgepompt en zwaar bepakt en bezakt alsof ik een ervaren vakantiefietser was, ging ik op weg. Het was een heerlijk zonnige en warme dag, de omgeving mooi.
Bij IJmuiden stak ik het Amsterdam-Rijnkanaal over. Niet via het voor de hand liggende veer van Velzen-Zuid naar Velsen-Noord. Nee, met een soort partyboot over het Noorderbuitenkanaal. Ik kon het niet zo snel vinden en was daardoor bijna te laat. De loopplank werd al bijna binnengehaald. Opgelucht zette ik mijn fiets binnen tegen een kist. Die omweg zou me een paar kilometer extra opleveren. Een jonge vader aan boord bestudeerde mijn fiets met de indrukwekkend volgestouwde fietstassen voor en achter en vroeg me naar mijn fietsplannen. Het is een test, zei ik. Ik had een vooruitziende blik.

Eenmaal van boord fietste ik langs de achtertuin van de Hoogovens en via Wijk aan Zee verder, dwars door het Noordhollands Duingebied. Mijn omgeving werd met elke afgelegde kilometer mooier . Rond drie uur 's middags vond ik het genoeg. Op een camping in de buurt van Egmond-Binnen kon ik een plekje innemen tussen de campers en caravans. Eigenlijk was de camping vol. Maar de campingvrouw overlegde even met haar campingman: ja, zo'n klein koepeltentje kon er nog wel bij.

Daar zat ik 's avonds, naast mijn minitentje op mijn ministoeltje een eenpanspotje te koken op een minigasbrandertje. Toch voelde ik me een baas (kan dat voor een vrouw?). Mijn buren dachten er anders over en vroegen mij - uit een soort barmhartigheid - of ik een wijntje kwam drinken. Ik zat als een kleuter op mijn ministoeltje naast hun luxe tuinstoelen, mijn buren onbedoeld een beetje uit de hoogte. Ik weet wel wie van ons zich het gelukkigst voelde.

De volgende dag was ik vroeg op, vroeger dan alle luxe-kampeerders. De dauw en het mistige zonnetje waren prachtig. Ik pakte het vochtige boeltje bij elkaar - het paste toch weer in de fietstassen - en reed in tegenovergestelde richting weer naar huis. Onderweg trakteerde ik mezelf op koffie met gebak als ontbijt.

Ik kan me niet herinneren of ik de route zelf uitstippelde of gebruikmaakte van een bestaande route. Wel gebruikte ik voor het eerste keer mijn gps-apparaat. Een mooi ding maar met het kleine scherm meer geschikt om mee te lopen. En hoewel de fietstocht naar meer smaakte, kwam het er niet meer van. Toch een kleine impressie, vooral om de herinnering voor mezelf levend te houden. Want wie weet in de toekomst...